مغز چیزی رو که با چشم میبینه باور میکنه و گمونم ذهن هم باهاش ارتباط مستقیمی داره ، 2 تا ویدیو در این قسمت میذارم که فقط یکش اون تصویری که اون طرفی که عینک واقعیت مجازی روی چشمش گذاشته رو نشون میده .

 

1.ویدیو اول : پیشنهادی


+ویدیو با کیفیت تر در آپارات ( کلیک )

+این ویدیو در نماشا ( کلیک )

 

 

 

 

2.ویدیو دوم


+این ویدیو در نماشا ( کلیک )

 

 

 

جمع بندی


توی ویدیو اول اگه دقت کنید ، اون دختربچه هم عینک زده و هم هندزفری و زمانی که سرش رو به هر طرف که میچرخونه ، تصویر و نمای همون سمت رو میبینه ، اگه به جلو نگاه کنه ، جلوشو در اون فضا میبینه و اگه سرش رو به طرفین بچرخونه هم تصویر طرفین رو میبینه .چقدر اون فضا براش واقعی بود که داشت جیغ می کشید و اگه یه ذره دیگه ادامه پیدا میکرد کم مونده بود از هوش بره که اون یکی دختر بچه اومد عینک رو برداشت ( تا واقعیت رو بهش نشون بده و بگه که کجا بودی )

 

در ویدیو دوم ، اون پسر میره روی یه صفحه مربعی شکل وایمیسته که باز اگه دقت کنید ، اون صفحه ثابت نیست و متناسب با تصویر تکون میخوره و بالا و پایین میره که این باعث میشه ، تجسمش که میبینه واقعی تر بشه.

 

یادتونه گفته بودم که چندتا فاکتور هست که باعث میشه تا چیزی که به ذهن نمایش داده بشه واقعی باشه؟ ( = تا چیزی که مغز از طریق چشم و صوت میبینه رو باور کنه که واقعیت اینه ) تصویر و صوت و اگه پارامتر دیگه ای هم مثل جابجایی و حرکت باشه ، ذهن شک نمیکنه .

 

++برام جالب بود که نماشا ، کیفیت ویدیو رو بصورت 720 هم گذاشت و از کیفیتش کم نکرد.

 

جالب ناک


این فضا رو دیدین که چطور اون عینک برای شخص واقعی کرد؟ حالا اگه فضایی طراحی بشه برای انجام یک کار ، مثلا مطالعه با فضایی شخصی مثل اینکه کتابخونه هاگوارتزی که با هری پاتر و هرمیون سر یک میز هستین یا مثلا فضای اون فیلم یک خونه بزرگه باشه که اتاق های بزرگ و زیادی داره و حتی سینما که روی سینما می تونید فیلم هایی که هست رو ببینید . تنها موضوعی که اینجا باید بهش توجه کرد اینه که در دنیا ، انسان برای رسیدن به یه چیزی که نسبت بهش فاصله داره ، باید مسافتی رو طی کنه ، حالا من مثلا اون عینک رو زدم و توی اتاقم هستم ، حالا عینکم رو میزنم و توی یک خونه بزرگ هستم که میخوام راه برم ، اگه من 2 قدم راه بردارم میخورم به دیوار اتاقم ولی توی اون محیط مجازی من کلی جا دارم برای راه رفتن ، یعنی این یه چالشه و راه حلش شاید این باشه که فردی که عینک میزنه ، ثابت بمونه ولی توی اون محیط ، در حال حرکت باشه تا این موضوع حل بشه.

 

ایده ها


بدون شک از این روش خیلی جاها بعنوان یک شبیه ساز خوب یا بد استفاده میشه که بستگی به نحوه استفاده از اون داره.