اگه اینجا رو می خونید امیدوارم که خواننده خاموش هاتون زیاد بشه بدون کامنت
سلام
ببخشید که یادداشت اخرم رو کامل نکردم ، اینکه تکمیلش نکردم چند تا دلیل داشت ، هم اینکه فرصتش پیش نیومد و هم اینکه حس میکنم کمی بیماری ای که باهاش درگیرش هستم ، حس میکنم شدت گرفته و رفته رو مخم و حس و حالم رو ازم گرفته و همه اینا باعث شده حوصله نداشته باشم. فردا یه نوبت ازمایش خون دارم برم ببینم چیه.
خب ، امید چیزی هست که ادم رو امیدوار نگه میداره و این اما و اگرها ادم رو جون به لب میکنه . من ادم تو داری هستم و گاهی همه چیز رو نمی گم ، کلا اینطوری ام ، شایدم اشتباهه ها ، نمیدونم . حتما هست میشینم برای خودم هی فکر میکنم و امان از فکرهای الکی
من کبدم چرب شدم و از اون طرف سنگ کلیه هم دارم ، امروز رفتم پیش پزشک خانوادم که دکتر خوبیه و این کبدچرب واقعا چیز مسخره ای هست ، وارد جزئیاتش نمیشم و الان پهلوهام درد گرفته که نمی دونم بخاطر کدومه . البته من سونو دادم و گت یه سنگ کوچیک داری ، من تو کار خدا موندم که چطوری یه لوله به قطر میلی یا نانو ساخته که این اندام ها رو به هم وصل میکنه بعد تو کلیه یه داستان پیدا میشه.
ولی تصمیم گرفتم هر طور شده وزن کم کنم و یه اهنگ میذارم و میرم گوش میکنم و بی توجه به اطراف ، از اونور هم نشستم هر چی ویدیو تو یوتیوب بود که راجع به این موارد بود رو دانلود کردم و نگاشون کردم و نت برداری کردم که چی خوبه و چی بد! احتمالا بعدش باید یه لیست تهیه کنم که هر روز اینکارها رو بکنم و تیک بزنمشون
------------
حالا ولی بهرحال
یه موضوع دیگه هم هست که بی ارتباط به ذهن نیست و برای من که گیمر هستم هم جالب بود ، وقتی برام جالبتر شد که میشه توی بازی جی تی ای 5 ، نمیدونم با استفاده از نرم افزار مجزای دیگست یا چی که خودت یه سری ادم یا اشیا اضافه کنی و یه سری یوتیوبر ها با همین اومدن اصلا یه داستان سریالی درست کردن که کلی توی یوتیوب بازدید داشته . الان شاید من هر چی بگم متوجه نشید ولی وقتی ویدیو هاشو ببینید کامل متوجه میشید که چیه ولی شاید بپرسین چه ربطی به ذهن داره؟
به نظر من هم خیلی ربطی نداره. نه اینکه کلا بی ربط باشه ، ولی به خالق ربط داره و اتفاقی یه ویدیو توی یوتیوب دیدم از استاد رائفی که درباره خدا و اینکه چیه و چطوره حرف میزد و مثال هاش تماما از جی تی ای بود .
باشه سرفرصت ": )
---------
++تیتر رو یادم رفت بگم ، خخخ ، توی فصل 8 سریال فلش ، تیتر یه قسمتش اینه که (( مرگ بر می خیزد )) ، بعد قسمت بعدش تیترش اینه که (( مرگ سقوط می کند!)) ، حالا میخوام بگم که چه بلند شدنی بود که حالا بخواد سقوط کنه!
-----------
۱۸
بهمن
حتما این ویدیو رو ببینید ": )
++تحلیل و بررسیش رو بعدا می نویسم
۱۵
بهمن
۱۵
بهمن
مغز چیزی رو که با چشم میبینه باور میکنه و گمونم ذهن هم باهاش ارتباط مستقیمی داره ، 2 تا ویدیو در این قسمت میذارم که فقط یکش اون تصویری که اون طرفی که عینک واقعیت مجازی روی چشمش گذاشته رو نشون میده .
1.ویدیو اول : پیشنهادی
+ویدیو با کیفیت تر در آپارات ( کلیک )
+این ویدیو در نماشا ( کلیک )
2.ویدیو دوم
+این ویدیو در نماشا ( کلیک )
جمع بندی
توی ویدیو اول اگه دقت کنید ، اون دختربچه هم عینک زده و هم هندزفری و زمانی که سرش رو به هر طرف که میچرخونه ، تصویر و نمای همون سمت رو میبینه ، اگه به جلو نگاه کنه ، جلوشو در اون فضا میبینه و اگه سرش رو به طرفین بچرخونه هم تصویر طرفین رو میبینه .چقدر اون فضا براش واقعی بود که داشت جیغ می کشید و اگه یه ذره دیگه ادامه پیدا میکرد کم مونده بود از هوش بره که اون یکی دختر بچه اومد عینک رو برداشت ( تا واقعیت رو بهش نشون بده و بگه که کجا بودی )
در ویدیو دوم ، اون پسر میره روی یه صفحه مربعی شکل وایمیسته که باز اگه دقت کنید ، اون صفحه ثابت نیست و متناسب با تصویر تکون میخوره و بالا و پایین میره که این باعث میشه ، تجسمش که میبینه واقعی تر بشه.
یادتونه گفته بودم که چندتا فاکتور هست که باعث میشه تا چیزی که به ذهن نمایش داده بشه واقعی باشه؟ ( = تا چیزی که مغز از طریق چشم و صوت میبینه رو باور کنه که واقعیت اینه ) تصویر و صوت و اگه پارامتر دیگه ای هم مثل جابجایی و حرکت باشه ، ذهن شک نمیکنه .
++برام جالب بود که نماشا ، کیفیت ویدیو رو بصورت 720 هم گذاشت و از کیفیتش کم نکرد.
جالب ناک
این فضا رو دیدین که چطور اون عینک برای شخص واقعی کرد؟ حالا اگه فضایی طراحی بشه برای انجام یک کار ، مثلا مطالعه با فضایی شخصی مثل اینکه کتابخونه هاگوارتزی که با هری پاتر و هرمیون سر یک میز هستین یا مثلا فضای اون فیلم یک خونه بزرگه باشه که اتاق های بزرگ و زیادی داره و حتی سینما که روی سینما می تونید فیلم هایی که هست رو ببینید . تنها موضوعی که اینجا باید بهش توجه کرد اینه که در دنیا ، انسان برای رسیدن به یه چیزی که نسبت بهش فاصله داره ، باید مسافتی رو طی کنه ، حالا من مثلا اون عینک رو زدم و توی اتاقم هستم ، حالا عینکم رو میزنم و توی یک خونه بزرگ هستم که میخوام راه برم ، اگه من 2 قدم راه بردارم میخورم به دیوار اتاقم ولی توی اون محیط مجازی من کلی جا دارم برای راه رفتن ، یعنی این یه چالشه و راه حلش شاید این باشه که فردی که عینک میزنه ، ثابت بمونه ولی توی اون محیط ، در حال حرکت باشه تا این موضوع حل بشه.
ایده ها
بدون شک از این روش خیلی جاها بعنوان یک شبیه ساز خوب یا بد استفاده میشه که بستگی به نحوه استفاده از اون داره.
۱۳
بهمن
این قسمت میتونه ویدیوهای خیلی بیشتری داشته باشه ولی فعلا و نقدا اینها رو داشتم ، شاید بعدا ویدیوهای بیشتری گذاشتم . نمی دونم.
1.جسم ازاد ولی ، ذهن در بند
این حیوون زبون بسته با اینکه آزاده و طناب و چیزی گردنش نیست ولی ذهنش هنوز درگیر هست و فکر میکنه که هنوز تو کارگاهه و ذهن ، به جسمش فرمون میده. یادتونه گفته بودم که گاهی هستن ادم هایی که ظاهرا سالمن ولی ی گوشه نشستن و حتی میخوان انجامش بدن ولی انگار پشت میله هایی زندانی هستن و نمی تونن ، نه اینکه نخوان ، احساس میکنن نمی تونن و دربند هستن.
2.افسار نامرئی
اینجا ، دختره میاد و فقط یه چیزی رو به اسب نمایش میده انگار که داره افسارش رو می بنده و اسب باور میکنه و دنبالش راه میفته میره ، حتما اوایل که میخواستن افسار رو بهش ببندن ، چقدر ممانعت کرده تا اینکه کم کم رام شده و حالا نیازی به بستن افسار هم نیست ، فقط همینطوری فقط بهش نشون بدی که داری یه چیزی رو گردنش داری میبندی ، باورش میشه.
3.قالب دادن
این ویدیوی جالبی هست ، نشون میده که اگه خیار رو داخل ظرفی بگذاری که فرم خاصی داره ، این در نهایت هنگام رشد به همون فرم و صورت در میاد . کاری که رسانه ها و بعضی اتفاقات و تربیت ها ، با ذهن ادم ها میکنن .
4.مدرسه
همون مثال ریاضی و شیمی که گفته بودم ، تعالیمی که میتونه درست یا غلط باشه ": (
5.چاه بی انتها
فوق العادست ، این چیزی هست که ما میبینیم ولی در واقع اونطوری نیست.
۱۳
بهمن
متن و ترجمه در اینجا ( کلیک کن )
اینجا نوشته که چرا ( معلوم نیست ) مازنی ها عاشق این اهنگ شدن ؟ ( کلیک )
++اهنگش که خب یه جور عشق و عاشقیه و داره میگه که اگه به دختره نرسه چنین و چنان . از این ناراحتین که یه اهنگ اینطوری گرفته ؟ شما توی یه سری چیزا تندرو نباشین ، اهنگ های قشنگتر محلی هم هست که اونا ترند میشن با موسیقی جدید.به هر اهنگی که تا ترند شد یه برچسب زدین .
۱۲
بهمن
مثل یک جنتلمن
توی دوران راهنمایی ، من عضو گروه سرود مدرسه مون بودم و باهاش هم توی کانون اجرا کردیم و هم رفتیم مرقد امام ، اون زمان و قبل از اجرا توی مرقد امام ، مربیمون بهمون گفت درست سرود بخونید ، دخترها ، نگاتون میکنن و این یه باری داشت که درست سرود بخونیم!!!
تصور کنید که میرین به سالن یه کتابخونه بزرگی که کلی دختر و پسر ، حالا توی میزهای مختلف ، نشستن و سرشون توی کتابه و شما وقتی که خسته میشی ، سرتو که بلند میکنی ، اونا رو میبینی و مجدد انگیزه میگیری و راهت رو ادامه میدی ، جلوی یه دختر غریبه
1.شما با کلاس رفتار میکنید.
2.لباس مناسب میپوشی و تیپ میزنی و خوشگل میکنی
3.شاید خیلی بهش نگاه نکنی و زیر چشمی مثلا
فقط کافیه ذهن باور کنه که اون تصویر واقعیه تا به تصویر هویت بده و شما هم که از این سمت ، داری به یه سری جزئیات ، هویت میدی ، ذهن سعی میکنه که تا جای ممکن ، موقعیت رو شبیه سازی کنه و کاراکترها رو سرجای خودش بچیه ، البته توی سری ویدیو های study with me ، خیلی به نظرم مهمه که صدای ویدیو ، صدای خود محیط باشه و نه صدای موسیقی ، اگه دختره داره با لبتاب و کیبوردش کار میکنه ، پس باید صدای کیبوردش رو بشنوی یا صدای بقیه اون ادم هایی که توی اون محیط هستن و ظاهرا توی زاویه دید شما نیستن.
شیشه عمر
این قسمت ، بستگی با اراده شما داره که تا کی میتونید ادامه بدین؟ یعنی تا کی بتونید ذهنتون رو فریب بدین ، این یه زمانی داره ، زمانش که فرا برسه ، ذهن خسته میشه و درست مثل وقتی که میگه دیگه نمی کشم ، نمی کشه و باید یه استراحتی بهش داد .
پیشنهاد میکنم که زمان این کار ، خیلی زیاد نباشه و به ذهنتون هم یه استراحتی بدین.اما سعی کنید که محیط تون رو جوری بچینید که در ادامه ، هم ذهن اون تغییرات جدید رو حس کنه و هم مجبور باشه که با علاقه ، کارش رو ادامه بده.
++راستی ، به زمان توجه کنید ، هر چقدر هم غرق کار شدین ، به زمان توجه کنید هر چند در اون شرایط براتون بی معناست حرکت عقربه ها
۱۱
بهمن
در قسمت قبل ، خیلی کلی در مورد ذهن و تله های ذهنی صحبت کردم و نوشتم و سعی کردم برای بعضی از اونها دنبال ویدیو باشم که در یه قسمت مجزا اونها رو میذارم ، من هر چقدر هم بنویسم ، به پای یه ویدیو نمی رسه که کامل مفهوم رو برسونه.
توی این قسمت میخوام روی یه چیز حالب دیگه زوم کنم که باعث شد ذهن قفل شده من باز بشه و برای خودمم جالب بود و لازمه بگم که انجام این کارها ، کمی اراده میخواد و گاهی خروجی ای که ادم از کار میگیره ، فراتر از انتظاری هست که داره.
یک هولوگرام جادویی
بیاین اول از همه راجع به هولوگرام با هم صحبت کنیم و ببینیم این چطور با ذهن ما بازی میکنه ، به زبون ساده ، هولوگرام یعنی یه تصویر مجازی که واقعا وجود نداره بلکه شبیه سازی شده و تصویری رو انگار که واقعیه هست رو نشون میده . بذارین اینطور مثال بزنم ، تصور کنید شما با 4 نفر دیگه ، سر یک میز ، قرار کاری دارین و هر کدوم از این افراد ، در یک گوشه از این کره خاکی هستند ، برای ارتباط با اونها هم می تونید از برنامه های کنفرانس تلفنی و یا تصویری استفاده کنید که تصویر 4 نفر بیاد روی لبتاب ، یا اینکه از هولوگرام استفاده کنید و تصویر 3 بعدی شخص رو روی صندلی میسازه و شما انگار که اون شخص وجود داره بهش نگاه می کنید و صجبت می کنید ، در حالی که اون جای دیگه ای هست. به این تصویر مجازی ، میگم هولوگرام.
حالا بیاین تصور کنیم که ذهن ما ، یه کاراکتری داره که شبیه هولوگرامه ( چهره الان مهم نیست ) که با ما از طریق همون صدای ذهن ، صحبت میکنه و ارتباط برقرار میکنه ، همون که میگه اینکارو بکن ، اونو انجام نده ، اینکارو اینطوری انجام بدی بهتره ، الان فلان رو انجام بده و فلان. این یه چیز عادیه
ولی گاهی اون هولوگرام ، بخاطر برخی مسایل یا اتفاق ها ، شروع میکنه به حرف های منفی و ناامید کننده زدن که میتونه ناشی از شرایط خاصی باشه ، و یا بالعکس ، مثلا توی مورد منفی ، میگه تو که هیچی نمیشی ، مثال شیمی و ریاضی رو یادتونه ؟ یه چیزی مثل اون که اون طرف توی ریاضی عالی باشه ولی توی شیمی تا 2 قدمی افتادن فشارش بره.
چیزی که من متوجه شدم ، اینه که برای خاطرات تلخ یا شیرین ، گاهی زمان بی معنی میشه ، یعنی میگی همین دیروز بود و این ها ، اما همونجور که شرایط ، هولوگرام ها رو میسازن که بعدش شروع به صحبت میکنن که صحبتشون میتونه خوب یا بد باشه و این هولوگرام ، ناخواسته و بخاطر شرایطه ، ما هم میتونیم خودخواسته ، یه هولوگرام بسازیم که در مقابل هولوگرام اول قرار بگیره.
وقتی هلوگرامی که میسازیم باید هویت داشته باشه یا سابقه ای که اون میشه موفقیت های سابقمون یا تابوهای مثبتی که ایجاد کردیم ( همون تغییراتی که درباره ورزش یا لبتاب مثال زدم ) که بعنوان مثال توی رزومه اش میگه من اینها رو توی سابقه ام دارم و حالا میخوام تغییرات مثبت ایجاد کنم . این هولوگرام ، میتونه شرایط رو عوض کنه و یا یه فضای رقابت ایجاد کنه و همچنین چون ذهن زود باور هست ، تصویر شخصی دیگه ای رو بسازه و به خودش بقولونه که اون تصویر واقعی هست.
برای اینکه درست متوجه بشین ، من یه مثال میزنم ، توی استادی روم ( studyroom ) ، یه سایتی هست که چندتا روم برای درس خوندن انلاین داره که برای اتصال به روم ها ، از اپلیکیشن زوم استفاده میکنی ، و وقتی که اون بالا بیاد ، شما کاربرهای دیگه ای رو میبینی که دارن درس میخونن ، بعضی ها استریم میکنن و از ویدیو زمان حال خودشون رو میذارن که دارن چیکار میکنن و بعضی ها هم نه و یه عکس گذاشتن و شما هم میتونی ویدیوت رو روشن کنی تا ویدیوی شما هم بره جزو نفرات انلاین اون سایت و دیگران شما رو می بینند ، هزاران چشم .
اینجا ذهن باور میکنه که چون خیلی ها هم دارن می بیننش و هم اینکه چون مابقی دارن مثلا درس میخونن ، انگیزه ایجاد درس خوندن رو ایجاد میکنن که میگه خب این ارتباط لایو و برخط هست ، اما گاهی اینطور نیست و باید ذهن قبول کنه که تصویری که داره می بینه ، همزمان ( و نه الزاما در یک ارتباط زنده و لایو ) در حال رخ دادن هست.
اینبار تصور کنید که شما میرین سراغ ویدیوهای study with me ، اون ویدیوهایی که مثلا بک گراندش ، وضعیت خورشید رو نشون میده و اون وضعیت خورشیدی که شما در ویدیو می بینید ، منطبق بر همون چیزی هست که شما توی اسمون منطقه سکونت خودتون می بینید ، مثلا توی ویدیو ، خورشید در حال غروبه ، خب توی جغرافیای شما هم خورشید در حال غروبه و ذهن این رو می پذیره که راست راستی ، یه چیز همزمان هست و به راحتی قبولش میکنه و حس مثبت نسبت به ویدیو میگیره.
این حس مثبت رو علاوه بر اینکه میتونه از وضعیت هوا و خورشید بگیره ، همزمان میتونه اگه بتونه اون ارتباطه رو ایجاد کنه ، از شخصی که داره ویدیوش رو می بینه هم بگیره ، فقط کافیه اون ارتباط ایجاد بشه .
باز بذارین یه مثال دیگه بزنم ، تصور کنید که توی سری ویدیوهای study with me ، این توضیح رو اول بدم که سبک این ویدیوها چطوره ، یه سری ادم هستن توی یوتیوب ، اینا مثلا میرن توی کتابخونه یا کافی شاپ ، شروع میکنن به درس خوندن و از وضعیت درس خوندن خودشون ویدیو میگیرن که حالا یا توی تصویر ، چهره خودشون هست یا نیست و فقط تصویر کتابه و توی بعضی دیگه ، بک گراند پشت سرشون ، اسمون هست که توی ویدیو میفته که الان مثلا غروبه و یا سر شب هست و اینا ، این همزمانی که شکل بگیره ، ذهن به راحتی قبول میکنه که اون چیزی که توی تصویر میبینه ، انگار که نفر کناریش توی کتابخونه است .
دقیقا حسی مثل اینکه روبرون رو نگاه کنی ببینی ، یکی جلوت و در میز جلوییت داره درس میخونه ، تو اون نفر جلوییت رو توی تصویر مبایل یا تبلتت میبینی .
++اینجا ذهن میتونه به اون شخص داخل ویدیو هویت بده ، یعنی از وضعیتی که شما داخلش هستی یه هولوگرام میسازه و به اون طرف هم هویت میده ، شما کتابخونه که میری خب با لباس بیرون میری ، کافیه ذهن شما ، شما رو با لباس بیرون ببینه که پشت میز نشستین و حالا دارین به اون ویدیو نگاه می کنید که طرف مقابل شما هم با لباس رسمی اون سمت میز نشسته ، حالا شما دو نفر رو در یک موقعیت شبیه به اونچه که در کتابخانه هستید قرار میده.
++نمی دونم چرا ذهن من با هر ویدیو ای نتونست ارتباط بگیره ، مثلا با ویدیوهای کتابخونه لجه و اصلا نمیوته ارتباط بگیره ولی مثلا توی ویدیوهای کافی شاپ که طرف لبتابش رو گذاشته داره کتابشو میخونه و چند نفر هم اون پشت دارن راه میرن ، این با اونا اکیه و میگه خب نیست جلوی اینا بیکار باشه و ادم باید کلاس کاری خودشو حفظ کنه و رفتاری شبیه به اونچه که در محیط واقعی داره ، اینجا هم خواهد داشت.
۱۱
بهمن